De dagen vliegen voorbij ( zonder internet)

Vorige week wilde ik weer een verslagje schrijven, maar sinds ik op het eiland ben loop ik tegen twee problemen aan. 1. De muggen die mij erg graag als bloedbroeder willen hebben en 2. Het internet wat het op ns park niet heel erg goed doet. Zo erg niet goed dat ik al een paar keer dit verslag op nieuw heb getypt.
Het voordeel van geen internet hebben is dat er wel heerlijk veel gelezen kan worden. Ik ben al erg ver in het spel der tronen en daar had ik in Nederland nooit echt 'tijd voor'.

Maar even terug naar twee weken gelden. Ik heb dus een autootje gekocht een open jeepje van suzuki. Hartstikke leuk en precies op de dag voordat ik moest beginnen met werken klaar. Dus ik heb er heerlijk in rondgecrosst over het eiland. Naar mijn werk, naar Eaglebeach, de grote supermarkten en naar de bbq bij Rick en op zondag naar Palmbeach. En toen ik zondag van Palmbeach naar huis wilde startte hij niet meer.... Het was niet de accu. Een super lieve Arubaanse meneer wist wat het was. De tank was leeg. Ik met Rick een jerrycan benzine gehaald ( alhoewel ik zeker wist dat er nog allemaal benzine in moest zitten) en nee hij startte nog niet. Toen ik bij moomba beachclub mocht bellen voor een takelwagen kwam de tennisleraar aanlopen en toevallig was hij ook automonteur. (Zoiets van op de juiste tijd op de juiste plaats ;) Natuurlijk wilde hij wel even voor mij kijken. De benzinepomp was niet meer werkend. Dus de auto moest naar mijn huis gesleept worden. Het eerste huilmomentje, want ik kan het misschien niet precies vertellen, maar een auto hebben op Aruba is een must! Het geeft je zoveel vrijheid. Even bij de buurtjes aangeklopt en aangezien zij ook jeepjes hebben, hebben we de auto maar meteen bij de verkopende garage neergezet. Hij moest gemaakt. En dat wordt ie ook, maar blijkbaar duurt dat ook wat langer. En rij ik nu in een leenheer die erg fijn rijdt, maar het is een automaat en daar moet ik nog steeds aan wennen. This story will be continued!!

Buiten de autoperikelen gaat het er hier aan toe alsof ik hier al heel lang ben. Het werk is leuk. De eerste dag was vreselijk. De taal barrière bleek voor een van mijn leerlingen een goed moment te zijn om al zijn scheldwoorden te oefenen op mij. Maar gelukkig wist ik de Spaanse woorden te onderscheiden en 's avondshow hing de directrice met zijn moeder aan de lijn en de volgende ochtend kreeg ik een hartstikke leuke excuusbrief. De rest van de dagen gingen goed. Ze moeten aan het werk gehouden worden en dan gaat het prima, dus lekker veel zelf laten nakijken, dingen overmaken die ze fout maken en tonnen vol huiswerk :)

Mijn collega's zijn heel eg lief. De eerste vergadering vroeg iemand me of ik met mijn familie hier was of alleen. Toen ik alleen zei werd er meteen gereageerd met: wij zijn nu jouw nieuwe familie! Juffrouw Winnie is mijn parallel en ik vind haar ontzettend leuk. We lopen vaak bij elkaar binnen en doordat we veel samen moeten voorbereiden leer je elkaar wel snel kennen. Ook haar man en zoon zijn echt lieve mensen. Harde werkers, maar altijd bereid om je te helpen. Meneer Tony had vorig jaar klas 5a ( en al die jaren ervoor) ook bij hem kan ik altijd binnenstappen. Afgelopen donderdag hadden we een bijeenkomst over hoe we in onze klassen sexuele voorlichting moesten geven, omdat het aantal tienermoeders op Aruba de hoogste is van het hele Caribisch gebied. En omdat dit heel fijn in het Papiaments werd verteld heeft hij alles vertaalt.

Ik ben nog niet heel erg veel uit geweest. Wel veel naar het strand en we hebben een soort kleine traditie om met een stel mensen van de SKOA op zondag naar het strand te gaan en daar dan lekker te zonnen, te drinken en andere dingen te doen. Afgelopen week was ik met Rick, Myrthe en Peter op een tube gestapt. Op een soort van bank achter een speedboot door het water roetsjen. Het was te gek!!!!
Deze zondag gaan we naar een kleiner strandje waar je goed kan snorkelen en we ook mogen bbqen. Zoooo gezellig.
Volgende weekend maar eens kijken of ik ergens kan aansluiten om een avondje te dansen :)

Ik kan nog een veel langer verhaal vertellen, maar dan wordt t wel heul lang. Ik denk dat jullie het zelf maar mee moeten komen maken. Mijn deur staat altijd open! In maart komen Fanny en Mehmet waarschijnlijk langs, maar de rest van de tijd staat mijn logeerkamer leeg!!!! Koeskoes