Eerste weekje Aruba

Het begon dus allemaal in januari wanneer Mieke van vakantie van Aruba weer op school kwam en zei: Sas dit is je kans ze hebben 34 leerkrachten nodig op Aruba!

Nou en toen was het opeens 1 augustus en stond ik om 7 uur naast mijn bed om Steven uit te zwaaien om hem daarna een hele tijd niet meer te zien... Maar zijn bus dacht daar anders over en om kwart voor negen mocht hij mij uitzwaaien ; )

Op Schiphol afscheid genomen van de familie en Ecky. Gelukkig had mijn moeder tissues mee en konden zo alle pandaogen bijgewerkt worden.
De vlucht viel alles mee en binnen no time was ik in Aruba. In het vliegtuig regelde Rick ( die ook voor SKOA gaat werken) dat we zondag een feestdate hadden en met dat in gedachte stapte ik de aankomsthal van het vliegveld van Aruba in. Daar stond Mieke mij op te wachten. Ze bracht mij naar mijn nieuwe casa waar de beheerster Carina mij mijn sleutels gaf en wat dingen uitlegde. Snel nog even mijn eerste boodschapjes doen en toen zo lang mogelijk op proberen te blijven.
De volgende ochtend veel te vroeg op, maar dat is helaas nog steeds zo... ( wel goed voor wanneer ik ga werken volgende week) Ik heb dus hele leuke buren. Judith, Roel en Isa. Judith gaat ook voor SKOA werken. En Roel werkt bij de ambulance. Isa is hun dochtertje van drie. Heerlijke mensen! Ik heb met Judith nog meer boodschappen gedaan en ook stekkers gehaald, want hier is alles 110 volt. 'S middags mijn eerste taxirit gemaakt naar Eaglebeach en daar genoten van het prachtige strand, de zee die inderdaad er zo uitziet als op de plaatjes en de vissende pelikanen.
Op zondag kreeg ik een tour van Mieke over het eiland. Mijn school in Santa Cruz bewonderd. Het staat op een heuvel en vanaf daar kijk je helemaal naar zee. Daarna naar de Natural bridge geweest, 'de tunnel of love' wat later de goldmines bleken te zijn en de vuurtoren. Aruba lijkt van alles in zich te hebben wat je niet van het eiland verwacht. De hooiberg, die ineens uit vlak land voor je oprijst, dorre vlaktes met cactussen zo hoog als een huis, de mooie stranden natuurlijk in het zuiden westen en in het noorden een ruige rotskust waar de woeste zee op stuk slaat. Echt prachtig!
Lekker geluncht en op naar het feessie. Rick stond al te wachten en het was fantastisch. We besloten die middag meteen matties te worden, want er was echt een klik.
Maandag hebben we meteen gekeken of we het een dag met. Elkaar konden uithouden. Er zijn serieuze zaken gedaan. De inschrijving bij de gemeente en bij de belastingdienst. Het duurde bij elkaar zo'n twee uur, maar dat is dus echt veel vlotter dan ik ooit had kunnen bedenken! We kregen het een beetje in ons bol en we dachten dat we alles wel even konden cheffen, maar dat was dus niet zo. Voor de bank en de AZV ( ziektekostenverzekering) moesten we echt wachten tot we een uittreksel van het bevolkingsregister hadden. Dus over tweeënhalve week pas. Buiten de AZV krijg ik echt de schrik van mijn leven. Een python.... Wel een dode redelijk uitgedroogde, maar ik was niet van plan deze slang hier tegen te komen. Judith vertelde mij later dat het een ware plaag op het eiland is. Als huisdier meegenomen en in het wild uitgezet blijken die beesten net konijnen. Ik houd niet zo van slangen...
Dinsdag een dagje in mijn huisje geweest. Wat dingen laten repareren. Dan merk je wel dat je je soms wat unheimisch kunt voelen. Je mist iedereen thuis. Heb je er wel goed aangedaan deze stap te nemen? Nou ja gelukkig Skypte toen Ecky en kwam Judith daarna een theetje drinken. Om half zeven zou ik met Rick naar het bon bini festival gaan. Een show over de cultuur van Aruba. Maar ja bezuinigingen hè?! Dus even wat geten en om half 9 naar huis. Thuis was Judith nog aan het zwemmen dus tot tien uur hebben we nog geplonsd en gekletst over ons wel en wee. Haha.
Woensdag zou een rustig dagje worden Rick wilde bij een auto kijken en daarna zouden we naar zijn school gaan. Dat liep wat anders. Ik heb ook een auto gevonden een zwart open jeepje. Rick een zeegroene Suzuki Swift. Bij Rick zijn school lekker opgeruimd en toen kreeg ik het bericht dat ik ook naar school mocht! Jeeeeeeej!!!
Doordat we de auto van Judith mochten lenen hoefden we de hele dag niet met taxi's wat ernstig relaxed was. De school gevonden. En omdat we op Eta ( mijn directrice) moesten wachten hebben we gekletst met een juf van de kleuterschool en haar man ( die ook bij de ambulance werkt en Roel weer kent. Blijft een eiland hè?) om half vijf kwam Eta aan met een heel heftig verhaal over haar middag. Op de school waar ik les ga geven zitten veel kinderen van éénouder gezinnen. Waar we vooral aan moeten werken is het geven van structuur en zorgen dat je de kinderen lief hebt. Dat krijgen ze thuis niet allemaal mee. : (
Maar ja ze ontving me met een kus en de woorden: jij ziet er echt jong uit en wat een mooie blauwe ogen heb je. Ik vind het nu al een topvrouw!!
In mijn klas kwam ik tot een bijzondere ontdekking. Ik ben dan wel niet blond, maar heb mijn eerste mail van Eta wel heel slecht gelezen. Ik krijg namelijk niet groep 5, maar klas 5. Groep 7 dus. Wat ik eigenlijk wel een positieve verrassing vind. Ze kunnen dan iig wel al redelijk Nederlands. Geluk bij een ongeluk. Maar de dag was nog niet om. Even boodschappen doen en dan naar huis dacht ik. Nou als Rick en ik geen matties waren dan waren we het nu wel. Het leek alsof we IKEA hadden overleefd zonder iets te kopen. We verdwaalden dus. Anderhalf uur heen en weer rijden. Vragen aan mensen waar papaya 9j was. En van het kastje naar de muur worden gestuurd. Uiteindelijk terug naar hong kong de supermarkt en daar Judith bellen. Stond ze toevallig al voor ons neus!!! Hahaha en toen was het zoooo makkelijk. Een muts ben je zou Steven zeggen.
Nu ben ik lekker aan het wakker worden en over twee uur heb ik overdracht met de oude leerkracht. Dus maar eens doezen, aankleden en hup hup de taxi in!!! Ik mis Nederland best wel en ik laf jullie allemaal. Heb je zin om te schrijven:
Saskia Nijssen
Papaya 9j, app 4g
Paradera
Aruba

Kussss

Oh ja ik heb ook foto's geplaatst!